Een boek als eye-opener in de discussie over Zwarte Piet
Sprekend RD - Un podcast de Reformatorisch dagblad - Les vendredis
Catégories:
„Er is niets bestand tegen aanstekelijk enthousiasme. Voor ouders en docenten geldt: laten kinderen en leerlingen je betrappen op het lezen van een boek”, zegt docent Nederlands Bram Geurtsen. In de podcast Sprekend RD geeft hij samen met collega Marja Hakkenberg antwoord op de vraag waar lezen goed voor is. Bram Geurtsen, werkzaam op het Van Lodenstein College, moet bij deze vraag denken aan het boek ”Dit zijn de namen” van Tommy Wieringa. „Dit boek heeft mij geleerd anders naar vluchtelingen in deze tijd en in ons land te kijken. Lezen verbreedt je blikveld en zorgt dat je je beter kunt inleven in anderen. Als je zegt dat vluchtelingen hier niets te zoeken hebben, vraag je dan eerst af waarom ze hier gekomen zijn. Zo’n boek kan daar een prachtig antwoord op geven.” Marja voegt hier aan toe dat het zeker voor leerlingen binnen een reformatorische scholengemeenschap, maar ook voor docenten en ouders, belangrijk is dat ze een beetje uit onze eigen bubbel komen en ze gaan zien wat er in de maatschappij speelt. Marja: „Ik herinner me dat ik een aantal jaren geleden het boek ”De zwarte met het witte hart” las van Arthur Japin. Voor mij was het een eye-opener. Pas toen begreep ik waarom mensen zo tegen Zwarte Piet kunnen zijn. En als ik dan van leerlingen hoor dat Zwarte Piet behouden moet blijven, dan denk ik: Jongens, kom op, lees eens even dat boek. Verdiep je erin. Dat geeft ook meer begrip voor de mensen om je heen.” In de podcast gaan de docenten ook in op de vraag hoe er over God in boeken wordt geschreven. Bram: „Maarten ’t Hart schreef over God, Die mijn moeder keelkanker bezorgde, Franca Treur worstelt met Gods voorzienigheid: ben ik uitverkoren of niet? Het zijn begrijpelijke vragen die deze schrijvers opwerpen. Dit zijn onderwerpen waar we ook met onze jeugd over in gesprek moeten gaan, want ook onder hen zijn afhakers.” Marja: „Sinds de Tweede Wereldoorlog leeft de vraag waar God was in Auschwitz. Dogmatisch weten we dat het komt door de zonde. Maar soms vind ik ook wel dat we in onze gezindte zo gemakkelijk het gewenste antwoord geven. Het gaat niet meer door ons heen en we voelen ook niet meer dat het zo erg is wat wij ervan gemaakt hebben.” Kritische schrijvers schudden volgens Marja aan je eigen bestaan en aan je eigen geloofsleven.