Kręcą nas rowery, nie wojna. Jak ukraiński Garbaruk zdobywa Europę

Jak zacząć w garażu w Kijowie, żeby ostatecznie sprzedawać części rowerowe w całej Europie? I jak walczyć z chińskimi podróbkami, które mogą zagrażać zdrowiu? Historia firmy Garbaruk to połączenie pasji, innowacji i walki o jakość. Vlad Garbaruk opowiada, jak powstała pierwsza legendarna zębatka, dlaczego ich kasety i korby wyróżniają się na tle konkurencji, czemu po aluminium musieli jeździć 800 km i jak zdobyli renomę na Zachodzie bez wielkich kampanii marketingowych. Dowiecie się też, dlaczego firma przeniosła się do Polski, jak wygląda produkcja ich części i co planują po wojnie. Z Vladem Garbarukiem rozmawia Juliusz Ćwieluch. (00:00) Najlepsze fragmenty (00:38) Wstęp (01:41) Jaka jest historia rowerowej ukraińskiej firmy Garbaruk? (04:33) O produkowaniu własnych części rowerowych: sztyce, kierownice (05:29) Jak powstała pierwsza, legendarna zębatka Garbaruk? (06:29) Jak konkurować z wielkimi firmami? (10:12) Jak wygląda produkcja kasety rowerowej? (15:40) O innowacyjności produktów Garbaruk (20:09) „Macie fame na Zachodzie” – dlaczego są znani w Europie bez promocji? (23:26) Dlaczego tak trudno jest o aluminium w Ukrainie? (25:00) Dlaczego firma przeprowadziła się do Polski? (26:47) Sława Ukrajini – o telefonach od polskich klientów (27:55) Dlaczego korba jest pusta w środku? (30:30) Chińskie podróbki Garbaruka – jak je odróżnić? (35:00) Czy sport rowerowy ma szansę się teraz rozwinąć w Ukrainie? (36:40) Co jeszcze produkuje Garbaruk? (41:58) O zindywidualizowanych kołach – nowy produkt i ile kosztuje? (46:52) Co planują po wojnie? (47:40) Podsumowanie