The Mysterious Labyrinth of Amsterdam: A Tale of Lost and Found

Fluent Fiction - Dutch: The Mysterious Labyrinth of Amsterdam: A Tale of Lost and Found Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.org/the-mysterious-labyrinth-of-amsterdam-a-tale-of-lost-and-found Story Transcript:Nl: Onder de felle zonnestralen die neerdaalden op de stad, rende Marijn over de oude straten van Amsterdam.En: Under the bright sun rays shining down on the city, Marijn ran through the old streets of Amsterdam.Nl: Marijn was klein, met lichtblond haar en blauwe ogen die glinsterden als de grachten zelf.En: Marijn was small, with light blonde hair and blue eyes that sparkled like the canals themselves.Nl: Maar vandaag was Marijn in de war.En: But today, Marijn was confused.Nl: Hij had zich verloren in het ingewikkelde labyrint van de smalle, kronkelende straten die naast de grachten lagen.En: He had gotten lost in the intricate labyrinth of narrow, winding streets next to the canals.Nl: Je zou denken dat het moeilijk is om te verdwalen in je eigen stad, maar Amsterdam was altijd vol verrassingen.En: One might think it's difficult to get lost in your own city, but Amsterdam was always full of surprises.Nl: "Laatste keer dat ik hierheen ben gegaan, was deze muur hier niet," mompelde Marijn, terwijl hij naar een pas geschilderde oranje muur staarde.En: "Last time I came this way, this wall wasn't here," muttered Marijn, staring at a freshly painted orange wall.Nl: Hij was op weg naar de bakkerij aan de Prinsengracht om een vers broodje te halen, maar hij was verdwaald.En: He was on his way to the bakery on Prinsengracht to get a fresh sandwich, but he was lost.Nl: Marijn besloot om rechts af te slaan, weg van de oranje muur.En: Marijn decided to turn right, away from the orange wall.Nl: Maar toen hij een hoek omging, zag hij dat de straat doodliep in een blinde muur.En: But when he turned a corner, he saw the street dead-ending into a blank wall.Nl: Terugkeren was geen optie, want hij was te trots om op zijn stappen terug te keren.En: Going back wasn't an option because he was too proud to retrace his steps.Nl: Marijn bleef proberen zijn weg te vinden, maar het was alsof de stad zelf hem steeds verder in verwarring bracht, de straten leken te veranderen en te bewegen.En: Marijn kept trying to find his way, but it was as if the city itself kept confusing him, the streets seemed to change and shift.Nl: Dagen gingen voorbij, of misschien was het slechts uren, maar voor Marijn voelde het als een eeuwigheid.En: Days passed, or maybe it was only hours, but for Marijn, it felt like an eternity.Nl: Uiteindelijk kwam hij bij een oude molen aan de rand van de Singelgracht.En: Eventually, he arrived at an old windmill on the edge of Singelgracht.Nl: "Aaah, de oude molen," zei hij, zijn ogen glanzend.En: "Aaah, the old windmill," he said, his eyes shining.Nl: Hij klimde op de stenen trap van de molen en keek over het dak van de stad.En: He climbed the stone stairs of the windmill and looked out over the city's rooftops.Nl: Het was een prachtig uitzicht, met de zon die glinsterde op de grachten en de rode daken van de huizen die eruitzagen als rijen van dominostenen.En: It was a beautiful view, with the sun gleaming on the canals and the red roofs of the houses looking like rows of dominoes.Nl: Vanaf hier kon Marijn de weg naar de bakkerij zien.En: From here, Marijn could see the way to the bakery.Nl: Met hernieuwde hoop en energie haastte hij zich de trap af en rende naar de bakkerij.En: With...