Hoekstra, terug naar Den Haag - Hoeveel stormen komen er nog - Politieke Karaktermoord

Het politieke belletje Dat in de Europese Unie sprake is van een ondoorzichtige banencarrousel werd afgelopen week maar weer bewezen. Zonder enige vorm van transparantie bleek het ineens Wopke Hoekstra te zijn die door de regering naar voren werd geschoven als kandidaat om Timmermans’ plek in de Europese Commissie op te vullen. Volt Tweede Kamerlid Laurens Dassen vindt het een kwalijke zaak dat het parlement hier van tevoren niet beter over is geïnformeerd. Bovendien heeft hij zijn twijfels bij Hoekstra als persoon, die in Europa nu niet bepaald te boek staat als verbinder. We gaan er met zijn allen aan De berichtgeving omtrent het weer was deze zomer opnieuw om défaitistisch van te worden. Bosbranden en modderstromen wisselden elkaar af, en ondertussen staat het orkaanseizoen alweer voor de deur. Om nog maar te zwijgen van al dat natuurgeweld waar we uiteindelijk helemaal niet tegen op gewassen zijn (lees: vulkaanuitbarstingen, aardbevingen, tsunami’s en nog zo wat). Prof. dr. Maarten van Aalst bekleed als hoogleraar natuurrampen de perfecte leerstoel om ons een beetje licht in deze donkere tijden te verschaffen. O, en daarnaast schijnt hij ook nog iets bij ons landelijke weerinstituut in De Bilt te doen. Betaalbare zorg, het kan best wel Onze jonge dr. van dienst heeft de zorg zorgvuldig (...) bestudeerd en kwam tot de conclusie dat het wenselijke systeem van ‘waardegedreven zorg’ niet altijd goed functioneert. En dan is dat nog mild uitgedrukt. Want krijgt de patiënt wel de behandeling die zijn of haar leven verbetert? En wat gaat er schuil achter dat jargon van zorgmanagers, ziekenhuisbestuurders en verzekeraars? Gijs Steinmann van de Erasmus Universiteit zocht het uit.  Je karakter of je leven! Dr. Edwina Hagen is expert op gebied van karaktermoord. Als cultuurhistoricus ontdekte zij dat dit fenomeen reeds eeuwen voorkomt, al wordt het pas sinds de jaren ‘80 van de vorige eeuw als zodanig geoormerkt. Voorspellen is iets waar Hagen zich, zoals een waar historicus betaamt, niet graag aan waagt. Toch ziet ze in de aanloop naar de komende verkiezingen ontwikkelingen die op zijn minst de schijn van pogingen tot karaktermoord wekken. Zo wordt Frenske door rechts geframed als autoritair figuur die bovendien de campagne van het GroenLinks-PvdA-verbond met wachtgeld uit Brussel spekt, en is tegen Pieter Omtzigt al geruimere tijd een fluistercampagne gaande. Wanneer leiden dergelijke aantijgingen tot succes en wanneer niet? Hagen neemt ons mee op een reis door heden en verleden.