Annemin Plakları 109. Bölüm - YALNIZLIK BENİ KORUYOR

Eski zamanlardaki büyük yalnızlar mutluydular, iki yüzlülüğü bilmiyorlardı, gizleyecek bir şeyleri yoktu. Bir tek kendi yalnızlıklarıyla söyleşiyorlardı... Sahip olduğum şey yalnızlık...Yalnızlık beni koruyor ki... "-Her bir dakikamın elli dokuz saniyesi" diye söylendim sokaklarda...Acıya ya da acı fikrine vakfedilmiş. Keşke bir taş olabilseydim! Yürek, bütün azaların kökeni...Nesneye imreniyorum...Maddenin ve donukluğun lütfuna...Rüzgar, havanın çılgınlığı! Müzik, sessizliğin çılgınlığı. Bu dünya hayatın önünde pes ederek hiçliğe karşı kusur işlemiştir...Hareketten ve rüyalarimdan istifa ediyorum. Nâmevcudiyet! Tek zaferim sen olacaksın... Daha çok ve özel podcastler için https://www.patreon.com/anneminplaklari 'a desteklerinizi bekliyorum. Linkteki 'About' başlığında açıklamamı okuyunuz. Teşekkür ederim.