Annemin Plakları 100. Bölüm - " Belki ben kediyimdir... "

Ve dalya sevgili anlayıcılarım...100'üncü bölüm bugün podcastte yayında...Her zaman olduğu gibi dilediğiniz zaman tıklayıp dinleyebilirsiniz...Hayat da öyle işte, bir duruşunuz profiliniz var, içinizde herkesin erişmediği linkleriniz...Tıklandığı zaman bambaşka mecralara açılan dünyalarınız...Kendizin bile tıklatmaya, açmaya korktuğu kapılarınız...Acaba arkasında ne vardı dediğiniz aralık kapıları hatırlamalarınız...İçeri girseydim, bir baksaydım hayatımda neler değişirdi dediğiniz vazgeçişleriniz, çekingenlikleriniz...Ve elbette kapattığınız hesaplarınız, kapılarınız...Keşke ve belkilerle dolu hayatlarınız...Ben de bunları anlattım 100 kere...Yıllardır ya da üç gündür beni dinlediğiniz için teşekkür ederim...Siz benim için hiç dinleyici olmadınız, anlayıcıydınız...Ve anladınız da...Herkes değil, milyonlar değil, sadece istisnalar kulak verdi Annemin Plakları'na...Çünkü çok azdınız...Değerli olan her şey gibi...Bu özel teşekkür bölümü eski bir bölüm...Kirden, gitmelerden, huzuru arayışlardan, tanrıçalardan, çavdar tarlasındaki çocuklardan, boşluktan, kedi olmaktan ve sonlardan bahsediyorum...Fersah fersah derinlere yüzenlere, göğün 7 kat üstüne uçanlara selam olsun, 100'ünü de dinleyene aşk olsun... Daha çok ve özel podcastler için https://www.patreon.com/anneminplaklari 'a desteklerinizi bekliyorum. Linkteki 'About' başlığında açıklamamı okuyunuz. Teşekkür ederim.