Kristien Hemmerechts - 2016 - 10 - 09

In Adieu God? gaat Tijs van den Brink in gesprek met kerkverlaters. Zij zijn christelijk opgevoed en gingen vroeger naar de kerk. Wat is daarvan over? Bijna een jaar geleden ontdekte schrijfster Kristien Hemmerechts een tumor in haar borst. In de periode van onzekerheid die daarop volgde was tot haar eigen verrassing de gedachte aan God haar steun en toeverlaat. Diezelfde God had ze aan de kant gezet nadat ze als jonge twintiger op reis in Mexico zag hoe de katholieke kerk arme Indianen hun laatste geld afhandig maakte. Als klein kind kreeg ze door de nonnen, van wie ze les kreeg, de angst voor de hel ingeprent, en de angst voor seksualiteit. Is het uit verzet tegen deze opvoeding dat Hemmerechts in haar werk zeer expliciet over seks schrijft? Toen haar dochter geboren werd, wilde ze haar 'no fucking way' laten dopen en toen daarna twee zoontjes als baby stierven, wilde ze absoluut geen priester in de buurt hebben. Het was de nieuwsgierigheid van haar dochter naar religie die hen samen in Lourdes deed belanden. 'Mijn dochter en ik stonden alleen voor een altaartje en ik zag dat we allebei heel hard probeerden om niet te huilen.' Hoe kan zij iets van rust of troost vinden bij een God die volgens haar eigenlijk niet kan bestaan?