نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند ۱۷۷

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۱۷۷مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلننه هر که چهره برافروخت دلبری داندنه هر که آينه سازد سکندری داندنه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشستکلاه‌داری و آيين سروری داندهزار نکته‌ی باريکتر ز مو اينجاستنه هر که سر بتراشد قلندری داندوفا و عهد نکو باشد ار بياموزیوگرنه هر که تو بينی ستمگری داندبه قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شدجهان بگيرد اگر دادگستری داندمدار نقطه‌ی بينش ز خال توست مراکه قدر گوهر يکدانه جوهری داندبباختم دل ديوانه و ندانستمکه آدمی‌بچه‌ای شيوه‌ی پری داندغلام همت آن رند عافيت سوزمکه در گداصفتی کيمياگری داندتو بندگی چو گدايان به شرط مزد مکنکه دوست خود روش بنده‌پروری داندز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاهکه لطف طبع و سخن گفتن دری داندSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donationsAdvertising Inquiries: https://redcircle.com/brandsPrivacy & Opt-Out: https://redcircle.com/privacy